Büyükçekmece Gölü ile Marmara Denizi arasına uzanan bu köprü, Mimar Sinan’ın hem mühendislik hem de estetik açıdan ustalığını gösteren önemli yapılardan biridir. 1567 yılında tamamlanan köprü, Kanuni Sultan Süleyman’ın isteğiyle, Zigetvar Seferi’ne çıkmadan önce inşa edilmiştir. O dönem geçişin gemilerle sağlandığı bu noktada, Sinan’ın yaptığı köprü uzun yıllar boyunca yalnızca İstanbul’u Avrupa’ya bağlamakla kalmamış, aynı zamanda bir seyir ve duraklama noktası da olmuştur.

Toplamda 717 metre uzunluğundaki köprü, 63 kemer gözüyle farklı yükseklik ve açıklıklarda tasarlanmış; dört farklı bölüm hâlinde, zeminin yapısına uyum sağlayacak biçimde inşa edilmiştir. Köprüdeki beş balkon hem mühendislik çözümü hem de yapıya mimari bir karakter katmaktadır.

Sinan, bu köprüde kalıcılık ve zarafeti bir arada düşünmüş, taşların su altında tek parça hâlinde döşenmesini sağlayarak sağlamlığı ön planda tutmuştur. Aynı zamanda bu eser, Mimar Sinan’ın kendi adını açıkça yazdığı tek yapı olarak da bilinir. “Yusuf bin Abdullah” ismini taşıyan kitâbesi, köprünün başına yerleştirilmiş ve daha sonra korunmak üzere kaldırılmıştır.

Sultan Süleyman Köprüsü, hem işlevi hem de taşıdığı simgesel anlamla Sinan’ın şehirle kurduğu güçlü ilişkiyi gösteren nadir örneklerden biridir.