Eyüp’te Düğmeciler semtinde, Düğmeciler Caddesi ile Oluklubayır Sokağı’nın kesiştiği yerde bulunan Düğmeciler Mescidi’nin banisi Düğmecizâde Mehmed Bâkır Efendi’dir. Kendisi Anadolu kadıaskerliğinden ayrılmış ve 1589-1590 yıllarında vefat etmiştir. Mescid birkaç kez onarılmış olup son olarak II. Mahmud döneminde, 1822-1823 yıllarında, haremin haznedarı Lülezar Kalfanın desteğiyle tamir edilmiştir. Bu onarımda şadırvan yolları yapılmış ve mescid yeni hasırlarla döşenmiştir. Mescidin bir mahallesi vardır.

 Tahsin Öz mescidi “Dökmeciler Camii” olarak kaydetmiş, ancak halk arasında “Düğmeciler” olarak anılmaktadır. 1894’teki büyük depremde yıkılan mescid, Emine ve Fatma adlı hayırsever kadınlar tarafından 1895-1896 yıllarında yeniden inşa edilmiştir. Bu onarıma ait manzum kitabe, onların ruhlarına ithaf edilmiştir.

 1966’da Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından tekrar onarılan mescid, kare planlı, kâgir ve kiremitli ahşap çatılıdır. Taş minaresi vardır. Son cemaat yeri ahşap ve zemini mermer kaplıdır. İbadet alanında sağda ve solda birer maksure bulunur; soldaki maksureden kadınlar mahfiline ahşap merdivenle çıkılır. Mescid toplam on pencereyle aydınlanmaktadır.

 Avluda büyük bir çınar ağacının altında, 1869-1870 tarihli kitabe taşıyan dört musluklu bir şadırvan vardır. Haziredeki mezar taşları 1966’da toprak altına alınmıştır.